( Aynada ki bu surat, klavyeye dokunan parmaklar, ya da bu vücut, ben değilim bazen. Zihnimin içinde dolaşan bilinmezlik, anlamsızlık, tedirginlik dolu bir sürü düşünce ve var olma sebebimizin cevapsızlığı. Sanki, bu ana kadar sahip olduğum tüm bilgilerimin olduğu sayfa, elimde bir ormanda yürüyorum. Satırlar yavaşça kağıdın kenarından kayıyor, zemine düşüp yapraklar arasında kayboluyorlar. Baktığımda sadece bomboş beyaz bir sayfa görüyorum. Yaşanmış zamanların hiç yaşanmamış olması, sahip olduğum her şeyin yok olduğu ve bu ana kadar ne oldu sorusu. Kendime yabancı gibi! )