( O huzur veren kağıt ve mürekkep kokusunu duyduğum an, yeni bir yolculuğa çıkacağımı anlarım. İlk sayfayı açtığımda, gözlerimle kelimelere tutunur ve olduğum yerden, geçmiş zamanlara, geleceğe veya yerkürenin en ücra köşelerine; hatta, belki de, evrenin bilinmezliğine doğru, sayfaların kanatlarıyla uzaklaşmaya başlarım.

Gılgamış Destanı’ndan, Johannes Gutenberg’e ve ondan da bize kadar ulaşan kitaplara minnettarım. Bana, özgürlüğü ve sonsuzluğu mümkün kıldıkları için. )