( İsterdim! Daha çok gülümseme görmek, sevgiyle birbirine dokunan insanlar ve bulutsuz bir gökyüzü altında, dünyanın her yerinde huzurla dolaşmak. İsterdim! Hesapsız sevebilmek, korkmadan söyleyebilmek her düşündüğümü ve zapt edilmeden yaşamak, sınırsız, yasaksız ve özgürce. İsterdim! Verilen emeklerin karşılığının alındığını, dürüstçe çalışan ve yaşayanın hakkının korunduğunu görmek. İsterdim! Eğitimin, bilimin ışığının altında yapıldığı, hiçbir kişi ve zümrenin, çağdaş okullara dünyanın neresinde olursanız olun dokunamadığını. İsterdim! Savaş diye bir kelimenin yalnızca sözlüklerde kaldığını; barışın önemini anlamasını her milletin hükümetlerinin ve bireylerinin. İsterdim! İktidarların, demokratik yollarla, sadece belli bir zaman için seçilen görevliler olduklarını bilmelerini. İsterdim! Ne insanların, ne de yerkürede var olan diğer canlıların, belli sebeplerden ötürü ayrımcılığa maruz bırakılmadığını. İsterdim! Doğanın en önemli meselemiz olmasını. İsterdim! İnancın ruhumuzun içinde kalıp, istediği gibi büyüyüp filizlenmesini; ama ne şartta olursa olsun başkalarını ayrıştırmak için kullanılmadığını. Ve, isterdim bütün bu yazdıklarımın ütopya olmamasını… )