Bazen yaptıklarım ve kafamın içinden geçen düşünceler bambaşka oluyor. Otururken, yürürken ya da konuşurken bir ben var; ama içeride bambaşka bir ben. Bu hâl, hayal mi yoksa başka bir şey mi, bilmiyorum. Derinlere doğru çekiyor ve etkisi altına alıyor. Hele uyumak için gözlerimi kapattığımda, durdurulamaz bir ben çıkıyor ortaya; düşünceler yumağında kayboluyorum. Yaşanmış veya yaşanması arzulanan şeylerle hercümerç oluyor, başka bir dünyada buluyorum kendimi. Düşündükçe, bir süre sonra rüya ile gerçek birbirine karışıyor. Ve ben, gerçek nerede, ben neredeyim bilmeden, düşüncelerin içinde savruluyorum.