( Karanlık, sessizlik ve arkasından gelen derin yalnızlık. Gecenin içinde kalan her şey, üzeri örtülmüş bir toprak gibi; altında bir çok canlı olduğunu bildiğin halde, hiçbir şey gelmez elden. Beklersin gelecek aydınlığı ve bu kayboluşun büyüsünün bozulmasını. Büyük bir sır! Tek başına kaldığın, düşüncelerinin tutsağı olduğun anlar. Duygularının bir çağlayan gibi içine aktığı da olur ve ağlarsın gökyüzünde ki herhangi bir yıldıza bakarak, gecenin özüne uygun sessizce. Belki de, çoşkun kahkahalarına sebep olabilecek anlar düşer aklına; gülersin kendi kendine. Ama hep bir sır perdesi örter seni, her şeyi; ta ki sabah oluncaya kadar… )