( İnsanlar konuşur; evet! Belki bir problemi çözmek, bir kişiyi sevmek, eğitim almak ve bir meslek sahibi olup çalışma hayatına girebilmek için. Bunların hepsi onunla mümkün. Kısacası, yaşadığımız sürece hep konuşuruz. Fakat, asıl mesele dinleyebilmekten geçer. Eğer iyi bir dinleyiciysen, karşındakinin ne demek istediğini anlar ve sorunları daha iyi çözersin. Davranışların da, daha anlamlı ve yerinde olur. Fakat, bizler yani konuşanlar, dinleme konusunda konuşmaya göre çok gerideyiz. Bana göre de bütün meseleler bundan, yani iyi dinlememekten kaynaklanıyor. Halbuki dinlemek, o kadar güzel bir şeydir ki; bazen bir çocuğu dinlersin, en güzel mizahtan daha fazla keyif alırsın o andan.

Dinlemek, sadece insanın insanı dinlemesiyle de sınırlı değildir. Doğayı dinler, dinlenirsin. Ağaçların yapraklarını, rüzgarda; kuşların cıvıltısını, sabah güneşinde; kışın yağan karda, kar tanelerini; dalgaların sesi kıyıya kavuştuklarında, kulağa gelen o melodik sesi. Hatta, kaplumbağanın kurumuş yaprakların üzerinde yürümesini. O bile o kadar çok şey söyler ki bize. Yeter ki dinleyebilelim. )