( Kendine yeter bir büyük olabilmesi için, özgür fikirlerine, davranışlarına engel olmayalım. Konuşsunlar! Arzularını, sorunlarını baskılamadan, ebeveynlerine söyleyebilsinler. Yapmak istemedikleri şeyler için ısrarcı olmayalım ki, ileride istedikleri okulda okusun ve mutlu olacakları meslekler edinip, kendilerine, ailelerine ve dünyaya faydalı bireyler olsunlar.

Fakat, onlara toplum içerisinde sakin olmalarını, bağırmadan konuşmaları, ve başkalarını rahatsız etmemeleri gerektiğini anlatalım. Çünkü onlar, nerede ve nasıl davranılacağını öğrenmeyi bekleyen bir birey. Sokak, restoran, sinema veya plaj gibi kamuya açık alanlar ya da evde, her neredelerse vakur bir insan gibi yaşayabilmelerini öğretelim. Tabii, bütün bunları yaparken, en önemli güç olan sevgi ve şefkati unutmadan.

İnanın, karşınızda küçük birer beyefendi ya da hanımefendi görmek, hem sizi, hem de kendilerini çok mutlu edecek. Yetişkin olduklarında, çocuk yetiştirmenin ne olduğunu bilecekler. Onlar da, kendi çocuklarına aynı şekilde yaklaşacaklar.

Çocuk olmanın harika bir şey, hepimizin sonuna kadar içimizde taşımamız gereken bir olgu olduğunu, unutmadan büyütelim evlatlarımızı. )