( Duyduğum bir sesin nağmeleriyle uzaklaşabiliyorum. Taşıyorlar beni görmek istediğim hayallere. Fırından yeni çıkmış vanilyalı bir kek, taze çekilmiş kahve, ya da elini yakabilecek kadar sıcak bir ekmeğin kokusu. Onlar da nağmeler kadar maharetli olabiliyorlar bazen. Ya da, gözlerimin önünde masmavi bir deniz, burnumda uyandırdığı o inanılmaz duyguyla beraber, derinden gelen çocuk seslerinden bir ezgi. Daha ne istenebilir ki? Yaşamak ve yaşadığını anlamak için. )