Bir kelime bazen döküverir geçmiş tüm yaşamınızı önünüze. Acılar, sevinçler, heyecan, korku… Akla gelebilecek tüm duyguların olduğu o yaşam, bir kitabın sayfaları gibi açılmaya başlar gözlerinizin önünde. Durduramazsınız, ne yapsanız da. Artık bir sökün olmuştur; biri biter, diğeri başlar.

Paylaşamazsınız kimseyle. Zaten böyle bir beklentiniz de yoktur. Siz ve bütün olanlar artık baş başasınızdır. Ne onlar sizin yanınıza gelebilir, ne de siz onlara gidebilirsiniz. Bütün geçmiş karşınızdadır sanki. “Sahi, nereden başladı bunlar?” diye sorarsınız kendinize. Ama nafile! Hangi kelimeydi o? O da meçhul. Hafıza, ne kadarını size olduğu gibi taşıdı, onu da bilemezsiniz.

Acı çektiklerinize belki şimdi gülümser, mutlu edenlere şaşırırsınız. Yaşanmışlardır işte.