Deniz, uçsuz; güneş, bakmak; yavaş, dağ, etek; ilelebet, kaybolmak ve aşk… İlk bakışta benzemez bu kelimeler birbirine ve düzensiz yerleştiklerinde bir şey söyleyemezler. Sanki bir büyü, birbirinden farklı anlam ifade eden bu kelimeleri bir araya getirir ve onların ifade gücünde sarsılırız. Zaman ve mekan olgusunu yitirir, sözcükler her şeyin sahibi olur.

Uçsuz bucaksız denizlere bakan dağların, güneşli eteklerinde, ilelebet susuz bıraktın beni ve yavaşça kayboldum aşkının içinde…