( Bardaktan boşanırcasına yağan yağmur, ipek kadar yumuşak ve mücevher gibi parlayan kumsaldaki yaz, sevdiklerinle geçirdiğin anlar ve ömür… Her şey biter! Bildiğimiz kadarıyla, var olan her şey. Semavi dinlere göre hiçbir zaman bitmeyecek olan, ruhumuzun, yaşamdan sonra ulaşacağı yer. Yani ahiret. Bazılarına göre ise, sadece bir kez varız ve sonrası yok. Asıl olan bir […]
( Mayıs’ da güneş parlak gözükür. Yeşil canlı, deniz duru ve o yağmurlar. Gökyüzünden gelen sonsuz su, sanki ruhumuzu yıkar. Kışın ağırlığını, kederi ve kaybedişleri unutturur. Sokaklarda gelecek endişesinden bihaber koşuşturan çocuklar, yedikleri dondurmanın üzerlerine damladığının farkında bile değillerdir; tıpkı, üstü goncalarla dolu gül dalına konan Kızılgerdan gibi. Ah o ötüş! Yaşamın değerini, o bir […]
( İnsan bazen olaylar karşısında ne söyleyeceğini, nasıl davranacağını bilemez; projektör ışığı görmüş tavşan gibi olur. Yazı yazmak isteyip yazamadığın anlarda da aynı duyguyu hissediyorsun. Baharı yazmak istiyorsun; kuşları, çiçekleri, bize yazı taşıyan ışık dolu günleri. Fakat, yutkunuyorsun ve kalıyorsun öylece. Aşk geliyor aklına, işte tam da sırası, ısınan havalarla birlikte, yapraklanan ağaç gibi, insanda […]
( Bir daha yepyeni bir sayfa açmak. Geçmişin kasveti, insanı karamsarlığa iten yapısı ve omuzlara çökmüş ağır bir yükten, bir an da kurtulmanın sevinci. Kuşların birbirlerine nazire yaparcasına ötüşleri ve parlayan güneşin teninize dokunduğunda uzun bir aradan sonra içinizi ısıtması. Her şey daha parlak, çiçekler her yerde, gökyüzü daha mavi; bence umudun ayı Mayıs. Bütün […]
